SZANOWNI RODZICE UCZNIÓW

z klas I – III szkoły podstawowej,

poniżej zamieszczamy materiały ze spotkania szkoleniowego z udziałem pracowników z Publicznej Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej z rodzicami uczniów odbytego w dniu 01.12.2022 na temat:

„Istota pomocy psychologiczno-pedagogicznej i rodzicielskiej w procesie edukacji i wychowania dzieci z klas I-III szkoły podstawowej”

 

Dzieciom w szkole należy się pomoc nie tylko ze strony nauczycieli ale również rodziców.

Oto warunki dobrej pracy z dzieckiem, które rodzice powinni stworzyć, zarówno dzieciom prawidłowo funkcjonującym, jak i tych, które wykazują trudności w nabywaniu wiedzy i umiejętności szkolnych.

Do warunków tych należy zaliczyć:

• cierpliwość
• systematyczność
• wyrozumiałość
• konsekwencja
• różnorodność
• wspomaganie
• wspieranie oraz dawanie poczucia bezpieczeństwa
• wyjaśnianie wątpliwości
• atmosfera spokoju
• dostosowanie wymagań do możliwości dziecka
• przerwy w pracy pomiędzy etapami pracy i skupienia
• nagradzanie pochwałą
• zapewnienie warunków do pracy
• rozwijanie zainteresowań
• analizowanie trudności
• poznanie jego mocnych stron

 

Pamiętajmy, że niezależnie od tego czy dziecko uczestniczy w zajęciach dodatkowych w szkole, konieczne jest codzienne wykonywanie dodatkowych ćwiczeń w domu w przypadku dzieci z trudnościami w opanowaniu podstawowych technik szkolnych (pisania, czytania, liczenia) kontrolowanie wykonywanych przez dziecko zadań domowych, ćwiczenia w domu funkcji, które wykazują mniejszą sprawność w formie zleconych przez nauczyciela ćwiczeń usprawniających, stosowanie jednolitych metod  postępowania w zakresie wymagań i nagradzania, zapewnienia atmosfery zrozumienia, akceptacji i życzliwości, czuwanie nad doprowadzeniem zadań do końca.

 

Zadaniem rodzica jest również odpowiednio zorganizować pracę dziecka w domu:

• wykonywanie  zadań powinno odbywać się zawsze w tym samym miejscu (najlepiej przy własnym biurku i najlepiej o tym samym czasie bo to wspomoże gotowość dziecka do uczenia się,
• pamięć pracuje sprawniej, gdy dziecko jest zrelaksowane, a zatem ważny jest odpoczynek przed przystąpieniem do ćwiczeń (należy stosować krótkie przerwy około 5-7 minut),
• miejsce do pracy powinno być uprzątnięte, bez zbędnych przedmiotów przykuwających wzrok dziecka  i rozpraszających jego uwagę,
• pokój powinien być zawsze przewietrzony, a miejsce pracy odpowiednio oświetlone,  
• po jednej stronie biurka zaleca się ustawić zieloną roślinę, na którą dziecko będzie mogło skierować zmęczony czytaniem wzrok,
• trzeba zadbać o ciszę: wyłączyć telewizor, sprzęt grający, a szczególnie telefon,
• mózg wymaga rozgrzewki, czyli ćwiczeń wstępnych. Najlepsze są ćwiczenia, które mają formę zabawy, gier planszowych, układania z klocków, itp.
• w pracy warto wykorzystywać skojarzenia, dzięki którym więcej i lepiej się zapamiętuje,
• podczas ćwiczeń dziecko powinno przyjąć poprawną pozycje ciała, która nie będzie niekorzystnie wpływać na kręgosłup, obręcz barkową, pracę oczu,
• można wyposażyć się w odpowiednie, ciekawe pomoce do ćwiczeń,
• warto pamiętać, że jednorazowo nie powinno dziecko wykonywać zbyt wielu ćwiczeń, ponieważ ich jakość będzie coraz niższa (zwiększenie ilości i trudności ćwiczeń musi być wprowadzane stopniowo),

 

Rodzice powinni umiejętnie zachęcać dziecko do pracy, akceptować jego mocne strony, dostrzegać odniesione sukcesy, co pomoże w pokonywaniu trudności. Swą postawą mogą oni rozbudzić w dziecku wiarę w to, że  trudności można pokonać wytrwałą i systematyczną pracą. Należy zachęcać dziecko do rozmów o jego problemach i osiągnięciach, uczyć wzajemnej szczerość i otwartości, co  pomoże dziecku odnaleźć się w trudnych sytuacjach. Rodzice nie powinni porównywać dziecka z rówieśnikami czy rodzeństwem, liczyć na natychmiastowe efekty.  Nie należy krytykować dziecka, nie powinno się odrabiać za dziecko prac domowych, ale zapewnić mu odpowiednią pomoc w nauce. Błędem jest podważanie  autorytetów nauczycieli czy terapeutów. W rozmowach należy podkreślać rzeczy dobre, pozytywne, nawet drobne osiągnięcia dziecka, dzielić się z innymi członkami rodziny pozytywnymi uwagami o swoim dziecku, dawać możliwość wykonywania domowych zadań, pełnienia ról i przeżywania z tego powodu satysfakcji, co pozwoli w kształtowaniu poczucia własnej wartości.

 

Ważne jest także, aby pamiętać o systematycznej współpracy na linii rodzic – nauczyciel czyli interesować się kłopotami i osiągnieciami dziecka.